Hoe bijzonder is het als vader en dochter samenwerken binnen hetzelfde bedrijf! Het is een mooie gelegenheid om Adri van den Dries en Renata Onderdijk van den Dries wat vragen te stellen over de band tussen vader en dochter en hoe ze dit combineren met hun werk.
Renata woont in Heinkenszand met haar man Dennis, zoon Luuk (6) en dochter Zoë (3). Adri woont in ‘s-Heerenhoek met zijn vrouw Betsie. Naast zijn werkzaamheden bij Sagro past hij op de kleinkinderen. Op donderdag is het opa-dag, waarbij hij Luuk naar school brengt en ophaalt. Ondertussen speelt hij met Zoë. Na schooltijd trapt hij een balletje met Luuk. “Nu heeft hij hier tijd voor” lacht Renata. “Vroeger was hij altijd aan het werk en konden wij alleen op zondag spelen.”
Hoe lang werken jullie inmiddels bij Sagro?
Na een periode van 6 jaar bij Bouwbedrijf Schrijver is Adri in 1973 bij Sagro begonnen als metselaar. Destijds was Sagro ook actief in de woningbouw. Adri begon voor de toenmalige directie en werd later voorman, waarbij hij betonvloeren stortte (o.a. daar waar nu Verbrugge is, in de haven van Vlissingen). Vanaf 1977 was hij uitvoerder bij de bouw van bakovens voor Pechiney. In 1980 werd Renata geboren en niet lang daarna, in 1983, stapte Adri over van de bouwactiviteiten naar de planning. Op dat moment waren er nog 66 bouwvakkers in dienst. Er volgden bouwprojecten in Wemeldinge en Heinkenszand waarbij Adri verantwoordelijk was voor de planning als hoofduitvoerder.
Adri haalde tijdens zijn werkzaamheden bij Sagro zijn aannemingspapieren. Hij volgde deze opleiding in de avonduren. Twee avonden met de brommer naar school en later met de auto. Tijdens zijn werkzaamheden op een centrale in Eindhoven, tussen het heen en weer reizen door, zette Adri zijn studie voort.
"Het is mooi om elkaar te kunnen helpen én van elkaar te leren. We hebben altijd een goede band gehad." Adri over samenwerken met zijn dochter
Als gezin woonde Adri met zijn vrouw in Kwadendamme, en later ook Renata. Enige tijd later is het gezin verhuisd naar het huisje naast het kantoor in ‘s-Heerenhoek. Toen Adri en zijn vrouw Betsie naar het dorp ‘s-Heerenhoek verhuisden, trokken Renata en haar man Dennis in de woning naast het hoofdkantoor.
Renata is in 1990 gestart bij Sagro, toen ze 10 jaar oud was! Ze begon met het wassen van vrachtauto’s, gehuld in een oliepak. Ze heeft dit ongeveer 4 jaar lang gedaan, in alle weersomstandigheden. Behalve als het vroor: “Want dan was de waterleiding bevroren.” Ze krijgt het nog steeds koud als ze eraan terugdenkt. Ondanks dit, is haar passie voor vrachtauto’s hier zeker ontstaan! Elk weekend en tijdens vakanties was Renata bij Sagro te vinden. Later werkte ze aan de receptie als telefoniste, op de weegbrug en hield ze zich bezig met archiveren en het versnipperen van oud papier. Een manusje-van-alles dus. Eerst volgde ze een MBO-opleiding in Vlissingen en Rotterdam voor logistieke technische vervoerskunde. Daarna volgde ze nog 4 jaar HBO aan de voormalige zeevaartschool in Vlissingen. Na het afronden van haar opleiding ging ze halve dagen bij Sagro werken.
Renata, heeft het feit dat Adri hier werkt te maken gehad met jouw keuze om ook voor Sagro aan de slag te gaan?
“Nee, het feit dat mijn vader hier werkt, heeft eigenlijk niet veel te maken gehad met mijn beslissing om bij Sagro te blijven werken. Ik ben hier al van jongs af aan werkzaam (dat kwam natuurlijk wel door mijn vader) en heb een logistieke opleiding gevolgd. Hoewel ik wel eens de gedachte had om ergens anders te gaan werken, ben ik uiteindelijk bij Sagro gebleven omdat het min of meer natuurlijk is gegaan. Ik begon mijn loopbaan op de weegbrug in Westdorpe en tegelijkertijd was ik ook op zoek naar andere banen. In die periode sprong ik even bij Sagro in om te helpen. Toen er nieuwe collega’s kwamen, kreeg ik intern de kans om de directie te ondersteunen bij de inkoop van materieel. Ook nam ik tijdens vakanties van de planner de planning van de containerwagens in Zeeuws-Vlaanderen over. Het is dus meer een combinatie van omstandigheden en kansen die op mijn pad kwamen.”
Kunnen jullie iets vertellen over jullie dagelijkse taken en verantwoordelijkheden binnen het bedrijf?
Renata is momenteel leidinggevende binnen de afdeling containerauto’s. Daarnaast houdt ze zich nog steeds bezig met in- en verkoop, evenals het inhuren van materieel. De uitdagingen op het gebied van energietransitie brengen ook de nodige werkzaamheden met zich mee voor Renata. Bijvoorbeeld de vraag of materieel toekomstig elektrisch moeten zijn of op waterstof moet werken. Ze heeft hiernaast klantcontact met KWS, een opdrachtgever voor Kole Transport met betrekking tot kipper werkzaamheden.
Adri is nog steeds actief als hoofduitvoerder, maar hij houdt zich niet meer bezig met planning en werkt nu 3,5 dag per week. Hij grapt dat het werk thuis gewoon doorgaat op de andere dagen. Adri is eigenlijk een manusje-van-alles; alle moeilijke vragen komen bij hem terecht, of hij ze ‘even’ oplost.
Werken jullie ook samen aan bepaalde projecten en/of taken?
Nee, schudden ze allebei. Ze bemoeien zich niet met elkaars taken.
Hoe voelt het om samen te werken in hetzelfde bedrijf? Wat zijn de voordelen en uitdagingen?
“We kennen eigenlijk niet anders, het is gewoon normaal voor ons.” Renata geeft aan dat het fijn is, ze ziet haar vader bijna elke dag en het is prettig om hem om zich heen te hebben. Adri bevestigt dit: “Ik heb maar één dochter, dus het is mooi zo.” Ze ervaren eigenlijk geen specifieke uitdagingen in het samenwerken, omdat ze allebei vrij gemakkelijk in de omgang zijn. Adri voegt eraan toe dat hij nu wel meer geduld heeft dan vroeger. “Maar dat is soms nog steeds lastig.”
Welke lessen hebben jullie geleerd van elkaar door samen te werken?
“We hebben zeker veel van elkaar geleerd!” Renata en Adri hebben een goede band en staan altijd klaar om elkaar te helpen. “We lopen makkelijk bij elkaar binnen om vragen te stellen of advies te vragen.”
Wat bewonderen jullie het meest aan elkaars werk binnen het bedrijf?
Renata bewondert vooral dat Adri zoveel kennis heeft en altijd een antwoord heeft, ongeacht wat je vraagt. Ze waardeert ook zijn loyaliteit en alles wat hij heeft gedaan en gelaten voor het bedrijf. Adri deelt dezelfde bewondering voor Renata. Hij waardeert haar gedrevenheid, passie en altijd klaarstaan voor het bedrijf. Ze geven allebei aan dat ze zelfs tijdens vakanties bereikbaar zijn. Renata had eens een oproep gemist tijdens een gezamenlijke vakantie waarna ze Adri belden en Renata alsnog de telefoon in haar handen gedrukt kreeg en het zelf af kon handelen. “We hebben er samen om gelachen!” Adri is altijd 24 uur per dag bereikbaar.
"We zijn altijd bereikbaar, zelfs tijdens vakanties. Werk gaat altijd voor." Renata en Adri over de grens tussen werk en privé
Heeft de familieband invloed op de professionele relatie tussen jullie?
“Nee, werk gaat altijd voor” lacht Adri. Renata bevestigt dit en geeft aan dat ze net zo gemakkelijk bij haar collega’s binnenloopt als ze vragen heeft, als dat ze bij haar vader doet.
Hoe hebben jullie ervoor gezorgd dat werk- en privé gescheiden blijven binnen het bedrijf of loopt dit toch een beetje in elkaar over?
“Het loopt inderdaad een beetje in elkaar over, dat is gewoon zo. Weet je wat ook leuk is, vertelt Renata, dat we bijvoorbeeld samen naar de Bauma gingen. Dan konden we gemakkelijk samen in een hotelkamer verblijven, iets wat ongemakkelijker zou zijn tussen collega’s onderling, lacht Renata.” Dit leidt tot enkele reisverhalen van Adri over trips naar Italië om een breker te bekijken en naar Turkije voor Sennebogen.
Zijn er momenten waarop jullie het oneens zijn over beslissingen of werkaangelegenheden? Hoe gaan jullie daarmee om?
Ze kijken elkaar aan en schudden lachend hun hoofd. “Nee, eigenlijk niet”, zeggen ze tegelijkertijd. Ze leggen uit dat ze allebei makkelijk in de omgang zijn en dat ze zelden conflicten hebben over werk. Bovendien overlappen hun taken niet echt, dus er is weinig ruimte voor meningsverschillen. “Als er al iets is, bespreken we het, maar meestal komen we er snel uit.”
Kunnen jullie een specifiek project of een bijzondere gebeurtenis delen waarin jullie samen hebben gewerkt en trots op zijn?
Adri: “Nou, niet echt samengewerkt, maar er is wel een project dat me altijd is bijgebleven. Dat waren de bakovens van Pechiney. Ze waren wel zes meter hoog en we moesten beton storten. Dat was best spannend, want het moest heel nauwkeurig gebeuren. Ik heb heel wat slapeloze nachten gehad, maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Ik was vooral trots op de jongens die onder mijn leiding het werk hebben gedaan. Het bij elkaar houden van die grote bekisting was echt een uitdaging. We hebben natuurlijk nog veel meer projecten gedaan in de afgelopen 50 jaar, maar dit is er eentje die me altijd is bijgebleven.”
Renata: “Haha, ik moet even goed nadenken.” Adri: “Heb je niet iets verkocht waar je trots op bent?” Renata schiet in de lach en zegt dat ze heel veel heeft verkocht. Maar echt iets waar ik heel trots op ben, kan ik zo snel niet bedenken. “Misschien moet ik daar nog even over nadenken.”